بازنشستگی نسل بیبی بومرها در تحول است

نیروی کار کانادا با بازنشستگی نسل بیبی بومرها در حال تحول است.

مطالعه جدید نشان می‌دهد که در حالی که بازنشستگی نسل بیبی بومرها نرخ مشارکت در نیروی کار را به پایین‌ترین سطح ۲۰ ساله خود یعنی ۶۵ درصد در سال ۲۰۲۳ کاهش داده است، پیش‌بینی می‌شود نیروی کار کلی در دهه‌های آینده رشد کند.این مطالعه با عنوان “نیروی کار کانادا: پس از بازنشستگی نسل بومرها چه اتفاقی خواهد افتاد؟” به بررسی عوامل مختلفی می‌پردازد که نیروی کار را تا سال ۲۰۴۱ شکل خواهند داد. این مطالعه شامل شش سناریو است که هر کدام با فرضیه‌های مختلفی در مورد مهاجرت و نرخ مشارکت در نیروی کار متفاوت هستند.

با وجود سطح بالای بازنشستگی نسل بومرها از سال ۲۰۱۱ (زمانی که اولین موج بومرها ۶۵ ساله شدند)، انتظار می‌رود نیروی کار کانادا از ۲۱.۷ میلیون نفر در سال ۲۰۲۳ به ۲۶.۸ میلیون نفر در سال ۲۰۴۱ افزایش یابد. این رشد به دلیل افزایش اخیر مهاجرت دائم و موقت است که به سطح رکوردی رسیده است.

سناریوی مرجع پیش‌بینی می‌کند که نرخ رشد نیروی کار نسبت به دو دهه گذشته اندکی کاهش خواهد یافت. از سال ۲۰۲۳ تا ۲۰۴۱، پیش‌بینی می‌شود نرخ رشد سالانه ۱.۱۷ درصد باشد که نسبت به ۱.۲۱ درصد قبلی کاهش یافته است.

این مطالعه پیش‌بینی می‌کند که نرخ مشارکت کلی در نیروی کار تا سال ۲۰۴۱ به حدود ۶۴.۶ درصد تثبیت خواهد شد که انتظار می‌رود پس از اینکه آخرین نسل بومرها در سال ۲۰۳۰ به سن ۶۵ سالگی رسیدند، اتفاق بیفتد.

پیش‌بینی‌ها همچنین نشان می‌دهند که افزایش نرخ مشارکت در بین کارگران مسن می‌تواند بر نیروی کار تأثیر مثبت بگذارد. برای مثال، اگر نرخ مشارکت کارگران مسن با نرخ مشارکت در ژاپن برابر شود، این نرخ می‌تواند تا سال ۲۰۴۱ به ۶۹.۷ درصد برسد.

بیشتر استان‌های آتلانتیک، از جمله نیوفاندلند و لابرادور، نیوبرانزویک و نوا اسکوشیا، انتظار می‌رود که با کاهش نیروی کار خود مواجه شوند، و نیوفاندلند و لابرادور با احتمال کاهش تا ۲۰.۲ درصد مواجه است.

در مقابل، پیش‌بینی می‌شود ساسکاچوان نرخ مشارکت نیروی کار خود را از سال ۲۰۲۳ تا ۲۰۴۱ حفظ کند. به طور کلی، انتظار می‌رود نرخ مشارکت در اکثر استان‌ها، به ویژه در منطقه آتلانتیک، کاهش یابد.

این مطالعه بر اهمیت رسیدگی به نابرابری‌های منطقه‌ای و چالش‌های ناشی از نیروی کار پیر تأکید می‌کند. سیاست‌گذاران باید برای اطمینان از رشد متوازن و حفظ پویایی اقتصادی کانادا، استراتژی‌هایی را اجرا کنند.

انتظار می‌رود مهاجرت نقش کلیدی در مقابله با تأثیر جمعیت پیر داشته باشد، زیرا کانادا در گذشته اخیر شاهد سطوح رکوردی مهاجرت بوده است.

در واقع، بین ۱ ژوئیه ۲۰۲۲ تا ۱ ژوئیه ۲۰۲۳، ۴۶۸۸۱۷ شهروند جدید دائم به کانادا آمدند. انتظار می‌رود این ورود همراه با افزایش قابل توجه ساکنان موقت، به نیروی کار کشور کمک کند.

سناریوی مرجع در این مطالعه فرض می‌کند که سالانه ۵۰۰۰۰۰ مهاجر دائم پذیرفته می‌شوند و نسبت ثابتی از ساکنان غیر دائم وجود دارد.

در این سناریو، پیش‌بینی می‌شود نیروی کار کانادا از ۲۱.۷ میلیون نفر در سال ۲۰۲۳ به ۲۶.۸ میلیون نفر در سال ۲۰۴۱ افزایش یابد. این نشان دهنده نرخ رشد کمی پایین‌تر نسبت به دو دهه گذشته است که نشان دهنده نرخ رشد ۱.۱۷ درصد در سال از سال ۲۰۲۳ تا ۲۰۴۱ در مقایسه با ۱.۲۱ درصد مشاهده شده از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۲۱ است.

ثابت شده است که مهاجران کمبودها را در بسیاری از بخش‌ها پر کرده‌اند، حتی ۸۴ درصد از رشد کل نیروی کار در دهه ۲۰۱۰ را تشکیل می‌دهند. همچنین ۵۵ درصد از رشد مشاغل با مهارت بالا و متوسط به آنها نسبت داده شده است.

از دهه ۲۰۱۰، مهاجران بیشترین افزایش را در حمل و نقل و انبارداری، خدمات حرفه‌ای و اقامت و خدمات غذایی داشته‌اند.

در سال ۲۰۲۱، مهاجران جدید (ساکن در کانادا به مدت ۱۰ سال یا کمتر) ۸ درصد از کل نیروی کار شاغل را تشکیل می‌دادند، اما ۱۳ درصد در بخش اقامت و خدمات غذایی، ۱۱ درصد در بخش خدمات حرفه‌ای و ۱۰ درصد در بخش تولید و حمل و نقل را تشکیل می‌دادند.