کانادا به طور زودهنگام به یک سیاست عمومی موقت که در دوران همهگیری کووید-۱۹ برای بازدیدکنندگان کانادا اجرا شده بود، پایان داد که به آنها اجازه میداد هنگام حضور در کشور برای مجوز کار درخواست دهند. این سیاست قرار بود تا ۲۸ فوریه سال آینده پایان یابد، اما شش ماه زودتر به پایان رسید زیرا اداره مهاجرت و شهروندی کانادا (IRCC) اقداماتی را برای کاهش تعداد ساکنان موقت در کانادا و مهار تقاضا برای بخش مسکن انجام میدهد.
وبسایت اداره مهاجرت فدرال خاطرنشان میکند: «IRCC همچنین آگاه است که برخی از افراد بدجنس از این سیاست برای گمراه کردن اتباع خارجی به کار در کانادا بدون مجوز استفاده میکردند». در این سیاست، بازدیدکنندگان در کانادا میتوانستند بدون نیاز به خروج از کشور برای مجوز کار درخواست دهند. علاوه بر این، اتباع خارجی که در ۱۲ ماه گذشته مجوز کار داشتند اما وضعیت خود را در کانادا به «بازدیدکننده» تغییر داده بودند، میتوانستند در حین انتظار برای تصمیمگیری در مورد درخواست جدید مجوز کار خود، قانونی در کانادا کار کنند.
سیاست موقت مهاجرت کانادا که به مهاجران اجازه می داد بدون نیاز به مجوز کار، در کشور کار کنند، در 28 آگوست به پایان رسید. با این حال، مقامات مهاجرت فدرال همچنان به بررسی درخواستهای مجوز کار که قبل از این تاریخ ارسال شدهاند، ادامه خواهند داد.
هنگامی که این سیاست موقت برای اولین بار اجرا شد، مارکو مندچینو، وزیر مهاجرت وقت، آن را به عنوان یک اقدام مهم برای کمک به کسبوکارهای کانادایی در جذب نیروی کار مورد نیاز در طول همهگیری، ستایش کرد.
مندچینو گفت: “ما از کارفرمایانی شنیدهایم که همچنان در جذب و استخدام کارمندانی که در طول همهگیری نیاز دارند، با چالش مواجه هستند.”
“این معافیت از الزامات معمول مجوز کار موقت، با هدف حذف موانع برای ایجاد نیروی کار انعطافپذیرتر است که از بازدیدکنندگانی با مهارتها و تجربیات برای تسریع بهبود اقتصادی ما استفاده میکند.”
کانادا دو نوع مجوز کار ارائه میدهد، مجوز کار خاص کارفرما و مجوز کار آزاد، و اکثر اتباع خارجی برای کار در این کشور به چنین مجوزی نیاز دارند.
“مجوز کار خاص کارفرما به شما اجازه میدهد در کانادا مطابق با شرایط مجوز کار خود کار کنید، مانند نام کارفرمای خاصی که میتوانید برای آن کار کنید، مدت زمانی که میتوانید کار کنید و مکانی که میتوانید در آن کار کنید”، IRCC ثبت میکند.
قبل از اینکه متقاضی بتواند درخواست مجوز کار خاص به کارفرما کند، کارفرمای او باید یک نسخه از قرارداد کاری و یا یک نسخه از ارزیابی تأثیر بازار کار (LMIA) یا یک شماره پیشنهاد شغلی برای کارگران معاف از LMIA را به او بدهد. مجوز کار آزاد به اتباع خارجی اجازه میدهد برای هر کارفرمایی در کانادا کار کنند، به جز آنهایی که در فهرست کارفرمایانی که از رعایت شرایط سرپیچی کردهاند یا به طور منظم خدمات استریپتیز (رقص تجاری)، رقص (شهوانی)، خدمات اسکورت(محافظت) یا ماساژ اروتیک(شهوانی) ارائه میدهند، ذکر شدهاند.
برخی از مشاغل نیاز به معاینه پزشکی دارند، اما اگر یک اتباع خارجی نمیخواهد شرایط پزشکی را در مجوز کار آزاد خود داشته باشد، میتواند معاینه پزشکی را از یک پزشک پنل دریافت کند.
پذیرش درخواستهای PGWP در نقاط ورود مرزی دیگر امکانپذیر نیست.
کانادا در تلاش برای جلوگیری از عملیاتی که به عنوان “flagpoling” شناخته میشود، در 21 ژوئن امسال به پایان این عمل اجازه داد که شهروندان خارجی برای مجوزهای کار پس از فارغالتحصیلی (PGWP) در یک نقطه ورود مانند فرودگاه، مرز زمینی یا دریایی هنگام ورود به کانادا درخواست دهند.
مارک میلر، وزیر مهاجرت، میگوید: “در حالی که ما همچنان از مشارکتهای فارغالتحصیلان بینالمللی در بازار کار کانادا حمایت و قدردانی میکنیم، ‘flagpoling’ ضروری نیست.”
“زمان و تلاش مورد نیاز برای پردازش درخواستهای ‘flagpolers’ افسران را در هر دو طرف مرز از نقش حیاتی خود در محافظت از ایمنی، امنیت و رفاه کاناداییها و آمریکاییها دور میکند. این اقدام به جلوگیری از این عمل کمک میکند، در حالی که یکپارچگی سیستم مهاجرت ما را حفظ میکند.”
طبق گفته مهاجرت، پناهندگان و شهروندی کانادا (IRCC)، از اول مارس سال گذشته تا پایان فوریه امسال، متقاضیان PGWP حدود یک پنجم شهروندان خارجی را تشکیل میدادند که تلاش میکردند flagpole کنند.
دومینیک لبنان، وزیر امنیت عمومی، میگوید: “flagpoling بار اضافی بر افسران خدمات مرزی ما وارد میکند.”
“با این تغییر، ما رویکردی سنجیده برای مقابله با این مسئله اتخاذ میکنیم و تمرکز بیشتری بر حفظ یکپارچگی مرز مشترک خود با ایالات متحده میگذاریم.”