8 مارس روز جهانی زن است، روزی که به شناسایی و برجسته کردن کمک های زنان در سراسر جهان اختصاص دارد و در عین حال مبارزات جاری را که امروز با آن روبرو هستند روشن می کند.
در کانادا، زنان از حقوق و آزادیهای یکسانی با مردان برخوردارند، اما همچنان با چالشهایی در حوزههایی مانند نمایندگی نیروی کار مواجه هستند. این امر به ویژه در مورد زنان مهاجر/ تازه وارد در این کشور صادق است.
نمایندگی نیروی کار
از سال 1976، نرخ مشارکت زنان در نیروی کار کانادا بیش از 30 درصد افزایش داشته و اکنون به 83 درصد رسیده است. بر اساس داده های آمار کانادا (StatsCan)، این رقم هنوز تقریباً هشت درصد کمتر از نرخ مشارکت مردان در بازار کار کانادا (91.5 درصد) است.
همچنین، طبق آمار StatsCan، بیش از 4.2 میلیون زن مهاجر در بازار کار کانادا در سال 2022 وجود داشته است. بین ژانویه تا ژوئن 2021، زنانی که اخیرا مهاجرت کرده بودند 7.2 درصد در مقایسه با زنانی که در کانادا متولد شده اند نرخ بیکاری داشتند.
حتی در میان زنانی که در سلسله مراتب مدیریتی در سطح مشابه بودند، اختلافاتی وجود داشت که زنان مهاجر را محروم میکرد. از یک چهارم مدیران اجرایی که زن بودند، تقریباً از هر هفت نفر یک نفر زن مهاجر بودند. علاوه بر این، در یک مقایسه گسترده بین مدیران مهاجر و متولد کانادا، زنان مهاجر کمترین درآمد شغلی متوسط (241,900 دلار) را به دست آوردند و با بیشترین شکاف حقوقی جنسیتی (29٪) مواجه شدند.
بر اساس داده های سال 2022 StatsCan که توسط بنیاد زنان کانادا گزارش شده است، زنان در این کشور به ازای هر دلاری که مردان به دست می آورند، 89 سنت درآمد دارند. در واقع، ارزیابی دادههای گروه درآمد از سرشماری کانادا در سال 2021 نشان میدهد که فراتر از گروه درآمدی 60000 دلاری در سال، کاهش قابل توجهی در دستمزد زنانی که چنین دستمزدی دریافت می کنند (و افزایش قابل توجهی در درامد مردان) وجود دارد.
توجه: طبق داده ها، بیش از 1.1 میلیون مرد کانادایی درآمد پس از مالیات بیش از 100000 دلار گزارش کرده اند. فقط اندکی بیش از 487000 زن چنین درآمدی را گزارش کردند.
طبق دادههای StatsCan از سال 2019، برای زنان مهاجر، این شکاف بیشتر تشدید میشود. بر اساس این دادهها، زنان مهاجر «اخیر و جدید» بیش از 20 درصد کمتر از زنان متولد کانادا در هفته درآمد داشتند.
تدابیری برای تضمین دستمزد برابر برای زنان در سرتاسر کانادا وجود دارد، از جمله ممنوعیت تبعیض دستمزد بر اساس جنسیت در بریتیش کلمبیا، آلبرتا، ساسکاچوان و انتاریو. همچنین، کارفرمایان در انتاریو، منیتوبا، ساسکاچوان، یوکان، نیوفاندلند و لابرادور و سرزمینهای شمال غربی بر اساس قوانین استانداردهای استخدامی ملزم به ارائه دستمزد برابر به همه کارکنان برای کارهای مشابه یا برابر هستند.
اخیراً، دو اقدام زیر در تلاش برای کاهش شکاف دستمزد بین مردان و زنان کانادایی انجام شده است.